BILBAOKO KALEAK

Gabriel Aresti , 1967

Bilbaoko kaleak,

gora eta behera,

errekatik mendira,

batzuk artezak,

gehienak zeiharrak,

lurra estali da

etxez eta gizonez,

gizonak leku batetik bestera

eramateko

makinez,

bizioz eta bekatuz,

karitatez eta kriminaz,

plaza biribilak,

zumardi zabalak,

zuek

niri

gogora

ekartzen didazue

nire asmo zaharra,

behin egin nahi ukan nuen

eta

inoiz egin ez dudana,

Autonomia,

Adiskidetasuna,

Bakea,

Libertatea,

Foruak,

maitatu ditudan gauzak,

Urkijo ministroa,

Gardoki kardinalea,

Mazarredo almirantea,

Egia jenerala,

Arrikibar ekonomista,

higuindu ditudan gizonak,

kaleak,

kale motzak,

kaleak hemendik, hortik,

handik,

edonundik,

Gorbeiara joateko gutizia sortzen zait barrenean,

bertan organizatzeko euskeraren salbazioa,

baina hemen geratzen naiz,

kale arte honetan,

milagro baten zai,

egunero bizarra kenteari uzteko

nahikoa kurajerik

ez baitut.