Oroimeneko portua (Mikel Urdangarin)
Ifar aldeko portu zaharra
ekar dezagun kantara:
kale bustien sentimendua,
edalontzien ikara.
Marinelen hitz arrotzak baina
ginebra onaren dirdira,
gau biluzia sartzen zitzaigun
begi zabalen ninira.
Gau erdiaren eremuetan
laban ahoak aidera:
izar isilen argi azpian
odol beroa lurrera.
Txanpon berriez erosi eta
amodioen jokora,
ohe estutan etzuten ginen
itsas lamien altzora.
Kanta lizunen alegrantzia,
akordeoien tristura:
ez gara egundo, ai, itzuliko
oroimeneko portura.