oroitzen zaitudanean ama (Mikel laboa)

Orointzen zaitudanean,
Ama,
Sukaldean egoten zara
Mahaia bostentzat atondu,
Aulkian eseri eta leihotik,
Kristala lausotzen duen lurrina ezabatu gabe,
Neguari begira,
Eta ni
-Badakit-
Zeure begien ondoan nagoela.
Patioan solasean eta lagun batek:
“Itolarria sentitzen diat…”.
Zer den amaren begian egotea!